Γυμνή το φεγγάρι μην πληγώσεις
το γλυκό άρωμα του κορμιού σου να μου δώσεις.
Άσε με να φιλήσω ξανά
των χειλιών σου τα μάτια.
Δε έχει μείνει κάτι άλλο για να σου πω
το φτωχό μου μυαλό, κινδυνεύει από φωτιές
που καίνε τις πιο άπληστες κραυγές.
Θέλω να ακουμπήσω την ψυχή σου
σε ένα δειλινό, με ένα μαντήλι,
να σου χαρίσω φιλί Παραδείσου.
Και δε κοιτώ, δε θέλω κάτι άλλο
μονάχα να κοιτώ
και ναι σε κοίταξα και σε κοιτάζω
μα είμαι χαζός που ζήτησα κάτι παραπάνω.
Πολύ καλό συνάδελφε.... Μ΄αρέσει ο τόνος του ανεκπλήρωτου που βγαίνει στο τέλος...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ευχαριστώ συνάδελφε :D
ΑπάντησηΔιαγραφή