Το ταξίδι των ψυχών

Ψυχές στοιβαγμένες, σαν να πορεύονται σ’ αλλοτινό σκλαβοπάζαρο…
Κύριε, μπορώ να σταθώ λίγο κάτω απ’ την ομπρέλα σας;;;
Γραμμές χιαστεί σκεπάζουν ένα θολό παράθυρο…
Είναι ωραίο το ταξίδι των ψυχών, και με λιακάδα καλύτερο.
Πόνος διαπερνά το κορμί μου, σύγκρυο κι αντάρα.
Γιατί αργείς τόσο πολύ να έρθεις;;
Τα άκρα μου αρχίζουν και στεγνώνουν…
Πάω γυμνός σε χώρα χιονισμένη.
Ξοπίσω μου αφήνονται όλης της γης οι βασανισμένοι..
Με χαιρετάνε, κι εγώ μ’ ένα απέλπιδο βλέμμα τους παρατηρώ…
Μια απότομη σιωπή στοιχειώνει τα όνειρα μου…
Και μετά, πάλι λιακάδα….
ΘΑ ΒΓΩ ΝΙΚΗΤΗΣ!