Κυριακή 22 Μαΐου 2011

Αναγέννηση

Μια νύχτα ζεστή,η πρώτη καλοκαιρινή,ήταν η αιτία να θυμηθώ...
Και κάπου εκεί,ξημερώματα,σκυμμένος πάνω στις σελίδες σημειώσεων,αποζητούσα κάτι άλλο.
Μια αναλαμπή ήρθε και ξεκίνησα να ψάχνω. Πολύ χρήσιμες αυτές οι οθόνες τελικά..
Το βρήκα! Δεν το πίστευα! Βρήκα πάλι αναμνήσεις,μνήμες παιδικών χρόνων,ευχάριστες.
Έπεσα για ύπνο,ακόμα δεν είχα συνειδητοποιήσει το μέγεθος της ανακάλυψης..
Σηκώνομαι μεσημεράκι,ανοίγω το ψηφιακό κουτί. Πρέπει να διαβάσω. Εικοσιπέντε βαθμούς Κελσίου και ηλιοφάνεια με ενημερώνει. Εκεί που αποζητούσα την ευτυχία στους δύο τροχούς και πουθενά μυαλό για διάβασμα,ο οργανισμός μου αποζητά να ξαναθυμηθεί ένα από τα καλύτερα και πιο ξέγνοιαστα καλοκαίρια της ζωής του. Έρωτες καλοκαιρινοί,παρέα,μπάλα,κολύμπι..κι ασυναίσθητα ο νους φεύγει... Δύο χιλιάδες πράγματα είχαν χωρέσει σε μια περίοδο,και μόνο δύο απέμειναν να τα πάρω μαζί μου φεύγοντας.. Ο αριθμός της σκηνής και η χρονολογία. Το ένα ίσως και να μην το θυμάμαι πλέον,θυμάμαι όμως τη χρονολογία.
Κι ας μην είχα τραβήξει φωτογραφίες,το έκαναν άλλοι για μένα,κι ας μην είχα τόσες πολλές γνωριμίες,το έκαναν άλλοι για μένα,κι ας μην ξαναπήγα,το έκαναν άλλοι για μένα.
Αλλά ξαναπήγα,με την ταξιδιάρα φαντασία μου,ένα κυριακάτικο μεσημέρι..και το αεράκι με χτυπούσε απαλά,καθώς τραγούδαγα καντάδες σε παιδικούς έρωτες και άγνωστες παρέες,με την κιθάρα μου,στο μπαλκόνι. Στο μπαλκόνι με θέα το καλοκαίρι,το μπαλκόνι με θέα τη θάλασσα κάτω από τα πεύκα.

Σ'ευχαριστώ για τις τόσες αναμνήσεις που Αναγεννήθηκαν μέσα μου τόσα χρόνια μετά.
Όσα ακριβώς με περνούσες τότε.

Τρίτη 10 Μαΐου 2011

Και πάλι...

Και πάνω που ο χρόνος είχε κάνει καλά τη δουλειά του
στη βιαστική είσοδο της ανοιξιάτικης μέρας

Και πάνω που ο ήλιος ήταν τόσο ψηλά
και έφεγγε όλη η φύση σαν ξάστερος ουρανός

Ήρθε μια μέρα και επέβαλλε στα σκούρα χρώματά της. Κι ήρθε μαζί σου η βροχή.

Δεν ήταν τυχαίο. Κι είπα πως έφυγες για πάντα,αλλά όχι.
Να'σουν πάλι όταν είχα ανάγκη την παρουσία σου. Με άγγιξες και μου έφτανε.

Η μέρα διαφορετική,φωτίστηκε. Σε θέλω ξανά εκεί.

Πάψε πια να στοιχειώνεις τα όνειρά μου,
θέλω λίγο το σώμα σου στην πραγματικότητα μου.