Συνήθεια να γυρίζεις ξημερώματα. Όχι μόνος. Όμορφες μέρες. Πού σταματάει και πού τελειώνει η στιγμή;
Είναι αυτό που νομίζεις ή απλά ζεις στο δικό σου κόσμο με αυταπάτες;
Κοιτάς τις πληγές σου και το ρολόι. Η συντροφιά και πάλι οι γνωστοί και μη εξαιρετέοι. Το ποτήρι,το μολύβι,το χαρτί και η σιωπή. Ελπίζεις ότι συμβαίνει κάτι,με τον τρόπο που έπρεπε. Όμως είναι έτσι;
Όταν το ξενύχτι γίνεται συνήθεια,κάτι έχει αλλάξει. Αναμφίβολα.
Αυτή την αλλαγή την αποζητάει το μυαλό καιρό,και το σώμα. Είναι μια κάθαρση της ψυχής στον καλοκαιρινό αέρα,σαν όλα να φεύγουν μεμιάς από πάνω σου. Τελικά αυτό ζητούσες;
Μόνο ειλικρίνεια. Θέλω να ακούω την αγάπη. Ρίγος με πιάνει στον απόηχο της,έτσι,καθώς ο ήλιος βγαίνει. Και μόλις πέσει πάλι,θα είσαι ακόμα εκεί να χάνεσαι στη νύχτα;
Είναι αυτό που νομίζεις ή απλά ζεις στο δικό σου κόσμο με αυταπάτες;
Κοιτάς τις πληγές σου και το ρολόι. Η συντροφιά και πάλι οι γνωστοί και μη εξαιρετέοι. Το ποτήρι,το μολύβι,το χαρτί και η σιωπή. Ελπίζεις ότι συμβαίνει κάτι,με τον τρόπο που έπρεπε. Όμως είναι έτσι;
Όταν το ξενύχτι γίνεται συνήθεια,κάτι έχει αλλάξει. Αναμφίβολα.
Αυτή την αλλαγή την αποζητάει το μυαλό καιρό,και το σώμα. Είναι μια κάθαρση της ψυχής στον καλοκαιρινό αέρα,σαν όλα να φεύγουν μεμιάς από πάνω σου. Τελικά αυτό ζητούσες;
Μόνο ειλικρίνεια. Θέλω να ακούω την αγάπη. Ρίγος με πιάνει στον απόηχο της,έτσι,καθώς ο ήλιος βγαίνει. Και μόλις πέσει πάλι,θα είσαι ακόμα εκεί να χάνεσαι στη νύχτα;
