Ανάμεσα στα δύο/ίσως.

Τελικά πόσο εύκολο είναι να βρεις αυτό που ψάχνεις; Αλλά και όταν το βρεις,πόσο εύκολο είναι να το κρατήσεις; Το τελευταίο χρονικό διάστημα παρατήρησα τη ρευστότητα των πραγμάτων και την ταχύτητα των αλλαγών που αυτή επιφέρει. Εκπληκτική. Απλά τα σχέδια σε μακροπρόθεσμο ορίζοντα υπάρχουν πάντα για να ανατρέπονται και συνήθως με τον πιο εκκωφαντικό θόρυβο. Δεν υπάρχουν πολλά που μπορεί να πει κανείς και να αναλύσει. Το μόνο που έχει να κάνει είναι να μην αγχώνεται για τίποτα. Με κάθε χτύπο του ρολογιού γίνεται και μια εκκαθάριση. Σκέψεων,καταστάσεων, ατόμων. Όλα περιστρέφονται γύρω από τον χρόνο,σχέσεις,άνθρωποι,αλλά και απλά αντικείμενα. Επαναλαμβάνομαι,ίσως καθώς αυτό είναι το συμπέρασμα που αποκομίζω. Ας δούμε ένα παράδειγμα από την καθημερινότητα μας για τη δοκιμασία του χρόνου με βάση τα αντικείμενα που αναφέρθηκαν παραπάνω. Έστω ότι έχουμε δύο μπλούζες,πολλές φορές δεν έχει σημασία το ποσό που καταβάλλαμε για να τις αποκτήσουμε. Μπορεί η μία να ήταν ακριβότερη της άλλης. Όμως κάποια από τις δύο θα την ευχαριστηθείς περισσότερο από την άλλη,θα τη λίωσεις πάνω σου αλλά θα αντέξει και τα πολλαπλά πλυσίματα λόγω της χρήσης που της κάνεις. Την άλλη θα την φορέσεις μετρημένες φορές,και ίσως ξεβάψει,ίσως τρυπήσει,ίσως σκιστεί,ίσως,ίσως,ίσως. Κι ας είχαν την ίδια τιμή. Έτσι είναι ίσως και με τις σχέσεις. Ίσως κάθε σχέση να είναι μια μπλούζα που αντικατοπτρίζει τη διάθεση μας για κοινωνικοποίηση και την ανάγκη μας για αποδοχή στο κοινωνικό σύνολο. Ίσως να είναι καθρέπτης άλλων βαθύτερων εσωτερικών αναγκών. Ίσως να μην είναι τίποτα απ'όλα αυτά. Αυτό είναι σε θέση να το ξέρει μόνο ο καθένας μας ξεχωριστά,χαμένος στη δική του εσωτερική βούληση.