Δευτέρα 16 Σεπτεμβρίου 2013

Ένας χρόνος-και κάτι-μετά.

Χρόνος. Μια λέξη που περιέχει όλη μας τη ζωή. Ανθρώπους που γνωρίσαμε,στιγμές που ζήσαμε,λόγια που είπαμε,και λόγια που κρατήσαμε για τον εαυτό μας. Βιώματα. Εμπειρίες που ανοικοδομούν ένα άτομο στο σύνολο του. Και έτσι ακριβώς όπως τον βοηθάνε να ωριμάσει και να επεκτείνει την προσωπικότητα του,έτσι τον ωθούν και να τα γκρεμίσει όλα σε μια στιγμή.
    Όλα αυτά,ετούτη εδώ η λέξη. Χρόνος. Τόσο σημαντικός και τόσο ποθητός. Ο χρόνος  που αναζητήσαμε για φιλοδοξίες,ο χρόνος που αναζητήσαμε για να επιμηκύνουμε το βάθος των εμπειριών μας. Ο χρόνος που βρέθηκε για καταστάσεις που δεν το άξιζαν. Για μισό λεπτό! Υπάρχουν καταστάσεις που έχουν αξία,και άλλες που δεν εχουν;        Όχι.  
   Όλα αξίζουν να τα ζήσει ο άνθρωπος. Όλα του χρησιμεύουν. Γιατί  ο χρόνος περνά,και όσα περισσότερα ζεις,τόσο μαθαίνεις να εκμεταλλεύεσαι καλύτερα τον χρόνο που περνάει,και να τον κατανέμεις σοφά.
   Ο χρόνος που πέρασε στην άδεια παραλία. Ο χρόνος που πέρασε κοιτώντας το κενό,χαμμένος σε αναμνήσεις. Ο χρόνος που πέρασε όταν περισσότερο σκεφτόσουν τα λόγια και λιγότερο τις πράξεις. Ο χρόνος,ο χρόνος,ο χρόνος. Και όταν όλα έρθουν όπως θες,τότε ξέρεις ότι έπραξες σωστά και διαχειρίστηκες σωστά τις στιγμές καθώς περνούσαν από δίπλα σου,και όχι αφού σε προσπέρασαν. Αυτό είναι το μεγάλο μυστικό. Αυτό πρέπει να μάθεις να ελέγχεις. Και τότε θα ελέγχεις τη ζωή σου,την παρουσία σου,το στίγμα σου,την υπόσταση σου.
   Ο χρόνος είναι εχθρός και φίλος. Σαν ένα ατελείωτο ξημέρωμα,σε μαγεύει και σε οδηγεί εκεί που θέλει. Σαν ένα μεθυσμένο ερωτικό κάλεσμα σου αδειάζει το μυαλό απ'όλη τη φαιά σου ουσία,παγιδεύοντας και τις πέντε αισθήσεις σου. Σαν ένα λουλούδι που προκαλεί τις μέλισσες στον ξέφρενο χορό της γονιμότητας. Γιατί αυτό είναι ο χρόνος. Το σύνθημα να δεις μπροστά. Χωρίς να μπορείς να κοιτάξεις πίσω. Χρόνος για το τώρα. Χρόνος για το μέλλον. Χρόνος για αυτά που σε πάνε μπροστά. Αυτά που σε προκαλούν να κοιτάξεις πίσω,δεν έχουν θέση στον χρόνο. Ο χρόνος τα αποβάλλει. Είναι εκεί,για να μείνει ο καλύτερος σου φίλος,στο παιχνίδι της ζωής. Πρόσεξε όμως. Αν τον παραμελήσεις,και οι σειρήνες θα σε επηρρεάσουν σε αυτό,θα γίνει ο χειρότερος εχθρός σου. Γιατί και  οι εφιάλτες,για να ριζώσουν στο υποσυνείδητο,χρόνο θέλουν. Εσύ που θα τον δώσεις;
  

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου