Όταν αναζητούμε αιτίες,κάνουμε ερωτήσεις. Προσπαθούμε να βρούμε κάτι που θα μας καθησυχάσει. Κάτι που θα μας ηρεμήσει. Τελικά όμως τι ψάχνουμε πραγματικά;
Είναι αυτό που θα μπορέσει να μας προσφέρει την εσωτερική μας ασφάλεια. Να νιώσουμε εμείς ασφαλείς. Να συνειδητοποιήσουμε ή και να πείσουμε τον εαυτό μας πολλές φορές,ότι όλα είναι έτσι όπως εμείς θέλουμε να πιστεύουμε.
Και κάπως έτσι,προσφέρεται απλόχερα μια ψευδαίσθηση. Τις περισσότερες φορές,τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται,και όσο και να νομίζουμε ότι βρήκαμε τη λύση,αυτό δε συμβαίνει. Γιατί πολύ απλά εμπιστευόμαστε μια ψευδαίσθηση. Μια στρεβλή παρουσίαση της πραγματικότητας. Διαστρεβλωμένη οπτική γωνία.
Και τότε παρουσιάζεται η αμφισβήτηση. Αμφισβήτηση σε όσα βεβιασμένα συμπεράσματα εξάχθηκαν. Γιατί δεν μπορείς ποτέ να είσαι σίγουρος. Απλά ελπίζεις να ισχύουν έτσι όπως τα σκέφτηκες,για έναν λόγο. Έτσι είσαι καλύτερα προετοιμασμένος.
Και πάλι καταλήγουμε στο ίδιο ζητούμενο. Συναισθηματική ασφάλεια.
Αλλά πρόσεξε. Κανείς δεν είναι άτρωτος στο τέλος. Και η καλύτερη προετοιμασία γίνεται μόνο όταν το γνωρίζεις ήδη αρκετά καλά αυτό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου