Ο φίλος

Και τώρα δίπλα μου πάλι,βαρετέ,και συνάμα πανταχού παρών,φίλε μου.
Όλα κυλούν πεζά. Ακόμα περνάμε τις νύχτες παρέα,να βυθιζόμαστε στη μιζέρια μας. Μίζερα όνειρα,μίζερες ιδέες,μίζερες λέξεις για να περιγράψουν τη ζοφερότητα της κατάστασης που έχουμε και οι δύο περιέλθει. Τελικά είσαι μόνος σε αυτή την ιστορία μου λες.
Όμως φίλε μου σου λέω έχω εσένα. Ελπίζω να ωριμάσουν οι καταστάσεις και να μην θυμόμαστε τίποτα απ'όλο αυτό. Να είναι ένα κακόγουστο αστείο.
Κι όσο για σένα μικρή μου,που λείπεις αυτή τη στιγμή,θέλω να σου πω,ότι τα όνειρά μου τα ήξεραν τέσσερις τοίχοι,πριν να σε γνωρίσω. Και πριν προλάβω να τελειώσω τη φράση μου,ξαναφάνηκες. Είναι πολύ δύσκολο να συγκρατήσω τα λόγια αυτή τη στιγμή. Αλλά ο φίλος με συμβουλεύει να το κάνω. Κρίμα. Ένα άλλο ξημέρωμα θα αφεθώ στο ερωτικό σου μανιφέστο. Το υπόσχομαι.